ﺧــــــﺪﺍﻳـــــﺎ...
ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ ؟
ﺑﺮﺍﯼِ ﮔﻔﺘﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ِ ﺷﻨﻔﺘﻦ ِ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼِ ﺗﻮ
ﮔﻮﺵ ﺑﺴﯿﺎﺭ ...
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﻐﺾ ﮐﻨﻢ
ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﯽ :
ﻣﮕﺮ ﺧﺪﺍﯾﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻐﺾﮐﻨﯽ ...
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎ ؟
ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﯽ : ﺟﺎﻥِ ﺩﻟﻢ....
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﯿﺎﯾﯽ ؟
ﺗــــﻤــــﻨــــﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ...*
نظرات شما عزیزان:
زهرا 
ساعت11:03---11 بهمن 1392
هــــي رفــــــيق...!
زياد خوبــــي نكن...!
انسان است...
فراموش مي*كند...!
از تنهاييش كه در بيايد،
تنهاييت را دور مي**زند...!
پشت مي*كند به تـــــــو...
به گذشته ات...
حتي روزي مي*رسد كه به تو هم يگويد:
شُــــــمـــــــا...؟
پاسخ: درود بر شما... واقعاً همین طوره... و من سخت تجربه ش کردم... سخت... سپاس بابت حضور و نوشته ی زیباتون...
محیا
ساعت11:15---5 بهمن 1392
سلام روز بخیر.
این نوشته گم شدن آدمو نشون میده تو دنیا و بین آدماش. خودتون که خوب میدونین خدا هیچ کسی رو به حال خودش رها نمیکنه. نباید مثلا به خدا بگم « بیا »، باید به خودم بگم « نرو » چون خدا سر جاش هست، این آدمه که ثبات نداره! میره- رها میشه- پرواز میکنه، با اینکه از سقوط میترسه اما همیشه فکر میکنه تو اوجه!
خداوند آدمای خوبُ امتحان میکنه
پاسخ: همین طوره... و منم یکی از این گمگشته هام... بین آدمایی که هرچی بهشون خوبی میکنی و ... همیشه زمینت میزنن و ... ممنونم بابت راهنماییا و نظرات قشنگ و خدایی تون... و ممنونم که امید میدید... درود بر شما...
تبادل لینک هوشمند