یاد پدر افتادم که می‌گفت :
“ نه با کسی بحث کن، نه از کسی انتقاد کن...
هر کی هر چی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن...
آدم‌ها که عقیده‌ات را می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند؛
می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی... بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده است.”...*
خانم زویا پیرزاد نویسنده کتاب “چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم”
نظرات شما عزیزان:
نازنين 
ساعت22:27---28 آذر 1392
قطعاً یکی از راههای تحمل ِزندگی، پناه بردن به سکوت است..
البته سكوت خوبه ولي نه هميشه؛ بايد ياد بگيريم كي سكوت كنيم و كي سكوتو بشكنيم...
ممنونم راستي قالب جديدتونم خيلي قشنگه...موفق باشيد...
در آخرت، تو را به خاطر حرفهای نسنجیده، ممکن است مجازات کنند، ولی سکوتِ بی جایت را، هرگز نمی بخشایند..
پاسخ: هر چیزی و هر کاری به جاش خوبه... هر وقت احساس می کنیم سکوت بهتر از حرف زدنه سکوت، و هر وقت حرف زدن فایده ش بیشتر از سکوته باید حرف زد... درود بر شما و نوشته های حکیمانه تون... سپاس بابت حضور و نوشته ها و نظرات و پیشنهادات ارزشمندتون... موفق باشید...
zahra
ساعت21:05---25 آذر 1392
کتاب خیلی قشنگیه .
پاسخ: سلام... راستش نخوندم این کتاب رو .... ولی وقتی کسی خونده و میگه قشنگه حتماً قشنگه... ممنون از حضور و نظرتون...
تبادل لینک هوشمند