گاهی باید یه نقطه بذاری.
باز شروع کنی
باز بخندی
باز بجنگی
باز بیفتی و محکم تر بلند شی و بایستی...
گاهی باید
یه لبخندِ قشنگ به همه تلخی ها بزنی و بگی :
مرسی که یادم دادین
جز خودم و خدا هیچ کسی به دادم نمی رسه...*
نظرات شما عزیزان:
محیا
ساعت16:56---8 آذر 1392
سلام
عالی بود... اگه وقت داشتین به وب من تشریف بیارید و نوشته جدیدمو بخونید.
پاسخ: عرض سلام و ادب... نظر لطف همیشگی شما نسبت به نوشته های بنده ست... مطلب جدیدتون رو خوندم... کاری که خدا توش دخیل باشه و نوشته ای... خیلی جای تحسین داره... موفق باشید...
نازنین شاعر
ساعت16:05---8 آذر 1392
ای خدا.....