حس غریبی ست دوست داشتن...
و عجیب تر از آن،
دوست داشته شدن...
وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد،
و نفس ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده،
به بازی اش می گیریم...
هرچه او عاشق تر ، ما سرخوش تر...
هرچه او دل نازک تر ، ما بی رحم تر...
تقصیر از ما نیست...
تمامی قصه های عاشقانه، این گونه به گوشمان خوانده شده...*
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
.gif){kind=small}