دارم فیلمی رو توی شبکه ی آی فیلم می بینم...
اسمش هست "باغبان"...
دلم خیلی گرفته...
نمیدونم حس و حال این روزامو...
با دیدن و فکر کردن به این فیلم و حال این روزای خودم
و جامعه مون، این سروده اومد به ذهنم و سرودمش :
تقدیم به همه شما و شهداء گمنام وطنمون... و... "اشک"... :
خدای من... شهدای عزیز... خوبان... منو ببخشید...
شعرام هم پر اشکاله و در شأن والای شما نیست...
شرمنده ام... و ... بس...*
نظرات شما عزیزان:
نازنین شاعر
ساعت11:33---30 آبان 1392
پس چرا من شعری ندیدم؟؟؟؟؟؟؟
پاسخ: نمیدونم اسم دلنوشته هامو بذارم شعر یا نه... ولی دو بیتی ای که توی تصویر می بینید همین شعره... نقد کنید لطفاً...
محیا
ساعت11:32---30 آبان 1392
سلام و وقت بخیر...سروده ی بسیار زیبایی بود...نوشته هاتون بس که قشنگن حس خوب صداقت رو به آدم میدن...منم شعر زیاد میگم اما ترجیح میدم تو وبم نذارمشون...
وبلاگتون رو با افتخار لینک کردم.شما هم اگه خواستین وب من رو لینک کنید...ممنون
پاسخ: سلام... وقت شما هم بخیر... این نظر لطف مخاطبای بنده و البته لطف شماست... خوشحال میشیم دل نوشته ها و اشعار شما بزرگواران رو هم بخونیم... ضمناً شما لینک شدید ... باز هم سپاس...
فاطمه
ساعت19:12---29 آبان 1392
خیلی حس وحال خوبی داری آدم غبطه میخوره انشالله که زیر سایه تمام این بزرگوارن بتونی به این مهم ادامه بدی.یاعلی
پاسخ: حس و حال رو عوامل و شرایط به آدم میدن... خدا رو شاکرم که نوشته های خوبی رو خوندم و خدا این حال رو بهم داد... خودش کمکم کنه ... فقط خودش... ممنونم بابت نظرات پر لطفتون
ريحانه
ساعت17:51---29 آبان 1392
سلام لطفا بياين وبم براتون يه دعوت نامه دارم .واقعا زيبايود فوق العادست.استاد بزرگ