دو بیتی ای که با خوندن چند تا نوشته از وبلاگی خدایی
حس خوبی به بنده دست داد و چند لحظه پیش سرودم...
تقدیم به آقا امام حسین (ع)، آقا ابالفضل (ع) و پدران و پسران نیکشان ؛
هرچند پر نقصه و کوچکتر از مقام شعر و مقام والای آن عزیزان :
من بی تو دمی حضرت مولا نتوانم *
بنما کَرَمی جانِ من آقا نتوانم *
عمریست که با لطف خدا و نگه تو *
من گرگ صفت بودن خود را نتوانم...*
فی البداهه ست و پر اشکال... اما... از دل بود...*
سپاس نویسنده ی محترم وبلاگِ کاروان آرامش
نظرات شما عزیزان:
نازنين
ساعت21:26---28 آبان 1392
سلام وبلاگ خيلي زيبايي داريد شنيده بوديد هركي واسه ائمه شعر بگه خدا براش يه خونه بهشتي ميسازه؟خونه بهشتيتون مباركتون باشه...شعرتونم خيلي قشنگ بود...
پاسخ: این نظر لطف و بزرگواری شماست... شرمنده م نفرمایید لطفاً... حس بود و خواستن اون لحظه... سپاس...
ريحانه
ساعت12:57---28 آبان 1392
واقعا زيبا بود دست مريزاد