سلام بر کسی که روی گلدان قلبم مثل گلی نچیدنی است...
تو قشنگ ترین تصویر قلب من بودی...
روزی که تو نبودی، هیچ چیز معنی نداشت؛ نه آسمان، نه خانه، نه گل، نه شعر و نه ناگفته هایی که زمزمه شان می کنم...
ولی زمان، طرح تمام حس های قشنگم را رنگ دیگر زد...
اول ها باورم نمی شد که احساسم چه طور پیش ناخواسته ها، رنگ قرمز خوش رنگش را می بازد...
باورم نمی شد؛ تمام چیزهایی که یک روز مهم نبود، مهم شود و آنچه مهم بود، بشود... بی اهمیت...
اما وقتی رنگین کمان مهر تو از پشت آسمان بارانی دل من بالا نیامد، فهمیدم که :
همه چیز هست و تو نیستی... آری تو دیگر نیستی...
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 