خــــدایــــا

دخــلم با خـــرجــم نمـــی خـــواند

کــــم اورده ام

صــبـــــری کــــه داده بــــودی تــمــــام شد

ولـــــی دردم همــچــنان باقیــست

بدهــکار قــلــبم شـــده ام

می دانــم شـــرمنده ام نمـــی کنی

باز هـــــم صـــبـــر مــــی خواهم...*

کانـــدیدا، رأی آورد...

تابـــلو، نقاش را ثروتمند کرد...

شــــعرِ شاعر، به چند زبان ترجمه شد...

کـــارگردان، جایزه ها را درو کرد...

و هنوز سر همان چهار راه واکس می زند...؛

کـــــــــودکی که همیشه بهترین "ســــــوژه" است...*

از مردم دنیا سوال جالبی پرسیده شد و هیچکس جواب نداد...

سوال از این قرار بود :

نظر خودتان را راجع به راه حل کمبود غذا در سایر کشور ها بیان کنید...!

و جالب اینکه کسی جوابی نداد ؛ چون :

در آفریقا کسی نمی دانست غـذا یعنی چه؟

در آسیا کسی نمی دانست نظـر یعنی چه؟

در اروپای شرقی کسی نمی دانست صادقــانه یعنی چه؟

در اروپای غربی کسی نمی دانست کمبــود یعنی چه؟

و در آمریکا کسی نمی دانست سایر کشورهــا یعنی چه؟

اینجا ایران است...

سرزمین من...

جایی که خیابان هایش به شوهای لباس زنانه

با مانکن های رنگارنگ بیشتر شبیه است

تا یک خیابان با آدم های عادی ...

اینجا ایران است...

جایی که نمی توانی بسیاری از دختران و زنانش را

واقعی بودن یا مصنوعی بودنشان را تشخیص بدهی ...

ناخن های مصنوعی، مژه های مصنوعی، موهای مصنوعی،

رنگ پوست های مصنوعی...

و شگفتا...!!!

همین زنان و دختران مصنوعی

مدام گلایه می کنند از نبود مردان واقعی...!!!...*

دست های کوچکش

به زور به شیشه های ماشین شاسی بلند حاجی می رسد

التماس می کند : آقا… آقا... "دعا " می خری؟

و حاجی بی اعتنا تسبیحِ دانه درشتش را می گرداند

و برای فرج آقا "دعا " می کند...*

♥  زخمی ام ...

اما تنم خون خواه نیست

هیچ کس از زخم دلم آگاه نیست...*

ساده که باشی

همه از نردبان سادگی ات بالا می روند و

وقتی رسیدند به اوج

با لگدی پرتت می کنند جایی که...

ساده که باشی

قلب و وجودت را به سخره می گیرند و

جایی که باز کردند

درست وقتی که احساس می کنی قلبت درست می تپد

آن قدر به هر وسیله ای می زنندش

با شمشیر نگاهشان، با تیر حرف هایشان، با تبر کارهایشان

که قلب و وجود می شود تکه تکه...

و کیست که... دستی دراز کند و قلبت را لمس کند و مرهم باشد...؟

ساده که باشی

همه بز و گوسفند فرضت می کنند و

با لباس خیر و خوبی و مهربانی نزدیکت می شوند و

مدام در پی خوردنت هستند

و یا کله پا کردنت...

ساده که باشی

ساده ای...

دلت، فکرت، کارت، نفست، اخلاقت، و...

خدایا ...

من ساده ام... سادگی را دوست دارم...

نمیتوانم ساده نباشم...

من عاشق سادگی ام...

پس باید زخم هایش را به جان بخرم...

راستی؛

زخم زده... دل شکننده...

جای زخم های سادگی ام را دیده ای...؟

گمانم ده ها یا صدها یا هزارها... یا...

+ ما سپر انداختیم با تو که در جنگ دوست

زخم توان خورد و تیغ، بر نتوان آختن...*

*