سلام...

لطفاً نظرتون رو راجع به قالب جدید وب بفرمایید...

قبلی بهتر بود یا این؟

این قالب چطوره؟

سپاس بابت همفکری و ارائه نظر...*

دموکراسی می گوید :

رفیق! حرفت را خودت بزن ،نانت را من می خورم...

مارکسیسم می گوید :

نانت را خودت بخور ، حرفت را من می زنم...

فاشیسم می گوید :

نانت را من می خورم ، حرفت را هم من می زنم ،

تو فقط برای من کف بزن...

اسلام حقیقی می گوید :

نانت را خودت بخور ، حرفت را هم خودت بزن ،

من برای اینم که تو به حق برسی...

اسلام دروغین می گوید :

تو نانت را بیاور بده به ما،

ما قسمتی از آن را جلویت می اندازیم و تو حرف بزن ...

اما حرفی را که ما می گوییم ...*

نیازی نیست انسان بزرگی باشیم؛

" انسان بودن "،

خود نهایت بزرگی است...

می توان ساده بود،

ولی انسان بود...؛

به همین سادگی...*

تو قاضی کدامین محکمه ی عدلی

که مرا اینگونه به قضاوت می نشینی؟

کدامین کتاب قانون مکتوب کرده است که

انسان ها را اینگونه باید محکوم کرد؟

کدامین تصویر را به تماشا نشسته ای

که مرا اینگونه می بینی...؟

بـَـــد... زشت... تـــار... دل شکــن... خودخـــواه...

بی تفـــاوت... حقــیر... کـــم... بی حــق...

به راستی... حکم من... اشد مجازات بود...؟

اشد مجازات؟ بی تفاوتی؟ نفرت؟ دروغ؟ کنایه؟ بغض؟ تمام تقصیر...؟

قبول... ولی... اول شرح اتهام بده... دفاع مرا بشنو... بعد حکم بده...

و بعد اجرا کن... نه برعکس...

با توام... انسان... می فهمی...؟ ... با تو...*

" خودم "

این روزها

بیشتر از هر زمانی

دوست دارم خودم باشم...

دیگر نه حرص به دست آوردن را دارم

و نه هراس از دست دادن را ...

هرکس مرا می خواهد به خاطر خودم بخواهد

دلم هوای خودم را کرده است ...

همین...*

امشب داره اینجا بارون میاد...

وقت بارون یاد دلایی که نفهمیدم و ازم رنجیدن و شکستن و

دل شکسته ی خودم می افتم...

حسش بود ... سروده ی زیر که تو عکس نوشتم رو سرودم...

نقد کنید... خوشحال میشم...

بارون رو دوست دارم... اما دلمو حالی به حالی می کنه...

ببخشید شعرام از نظر مفهوم و سبک و حالات شعری پر اشکاله...

حسه... و ... بس...*

اینجا که منم، الآن که می نویسم، هوا بارونیه...

دلم گرفته... عجیب... از اون عجیبا...

میاین یه قولی بدیم به هم...؟

میاین همین الان، همین الآن که دارید اینو می خونید،

دستامون رو ببریم بالا و بگیم :

ﺧﺪﺍﯾﺎ...!

ﻫﻤﻪ ی ﺟﻮﻭﻥﻫﺎ،

همه ی اونایی که حتی گوشه ای از قلبشون برای تو می تپه ﺭﻭ

ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﮐﻦ...*

*... آمین ...*

سلام مخاطب محترم و بزرگوار

قبل از هر حرف و سخنی ممنونم که به بنده و البته بیشتر

به نوشته های وب و سروده های بنده لطف دارید و تحسین می کنید نوشته ها رو...

می خواستم بگم... انتقاد سازنده راه می سازه... راه اوج...

خیلی دوست دارم عزیزان از سروده ها و نوشته هام انتقاد کنن و پیشنهاد بدن...

انشالله که با نظرات و انتقادات و پیشنهادات سازنده تون وب نوشته های بنده

از این همه اشکال و کوتاهی شون کمتر بشه و نوشته های بهتری رو ببینید و بخونید

که وقتی به وب بنده حتی وقتی کوچک سری می زنید

پشیمون نشید و افسوس نخورید که چرا اومدید...

منتظر انتقادات و پیشنهادات شما عزیزان هستم...

هیچ وقت از انتقاد ناراحت نمیشم...

در مورد وب و نوشته هاش هرچی دوست دارید انتقاد کنید و پیشنهاد بدید...

بابت همه بزرگواریا و ابراز لطف ها و حتی حضورتون سپاسگزارم...

حمید رضا

امشب رفتم به یه وبلاگ...

خواستم یه نظر بذارم...

و بگم نمیتونم کاری که خواسته بودن رو انجام بدم و از توان من خارجه...

اما...

تو قسمت نظرات وبلاگ دیدم

یه مخاطب دیگه اومده و به بنده و شعرهام توهین نموده و ...

فقط میخوام بگم با نقد کردن شعر و نوشته هام مشکلی ندارم...

اما با توهین به خودم و خانواده م خیلی خیلی زیاد مشکل دارم...

عزیزان سرزمین من...!

مواظب حرفی که می زنیم و چیزی که می نویسیم باشیم...

دلم شکست... اما... خدا برای من بسه...

مواظب خودتون باشید...*